άτομο με υψηλές επιδόσεις…χαρισματικό άτομο…δημιουργικό άτομο…
Θυμάται τις απαντήσειςΘέτει απρόβλεπτες ερωτήσειςΒλέπει τις εξαιρέσεις στον κανόνα
ΕνδιαφέρεταιΈχει περιέργειαΑναρωτιέται
Προσέχει στην τάξηΔείχνει επιλεκτική προσοχήΟνειροπολεί
Γεννά προχωρημένες ιδέεςΓεννά σύνθετες, αφηρημένες ιδέεςΚατακλύζεται από ιδέες, μερικές από τις οποίες δε θα αναπτύξει ποτέ
Μαθαίνει εύκολαΉδη γνωρίζειΑμφισβητεί
Απορροφά πληροφορίεςΧειρίζεται τις πληροφορίεςΑυτοσχεδιάζει
Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχουν διάφορα επίπεδα και ήδη υψηλής νοητικής λειτουργίας. Πρέπει να τονιστεί ότι, λίγο νόημα έχει η αγωνία κατάταξης ενός ατόμου σε κάποια από αυτές τις κατηγορίες, που συχνά συμπίπτουν. Ωστόσο, ιδίως για τη δημιουργικότητα, θεωρείται από πολλούς ανακουφιστική η διαπίστωση ότι ένα παιδί είναι δημιουργικό, γιατί συχνά υπάρχει η παρερμηνεία της συμπεριφοράς του (υπερκινητικότητα, κτλ). 

Σύμφωνα με τους Wallach και Kogan, οι οποίοι πραγματοποίησαν έρευνες με μαθητές δημοτικού σχολείου, αποτυπώθηκε το συμπέρασμα ότι η νοημοσύνη και η δημιουργικότητα μπορούν να είναι ανεξάρτητες μεταξύ τους. Προχώρησαν μάλιστα στη διάκριση τεσσάρων ομάδων παιδιών:
Α’ ομάδα: υψηλή ευφυΐα, υψηλή δημιουργικότητα. 
Β’ ομάδα: χαμηλή ευφυΐα, χαμηλή δημιουργικότητα. 
Γ’ ομάδα: υψηλή ευφυΐα, χαμηλή δημιουργικότητα. 
Δ’ ομάδα: χαμηλή ευφυΐα, υψηλή δημιουργικότητα.
Ο μεγάλος θεωρητικός της δημιουργικότητας Torrance (1962) υποστήριξε ότι, αν προσπαθούσαμε να αναγνωρίσουμε τα ταλαντούχα παιδιά βασισμένοι μόνο στα τεστ νοημοσύνης, θα αποκλείαμε το 70% των δημιουργικών παιδιών!
Τέλος, σύμφωνα με τον Schirrmacher, για τη δημιουργικότητα είναι απαραίτητο κάποιο επίπεδο νοημοσύνης, ενώ αντίστροφα ένα άτομο με υψηλή νοημοσύνη δε θα εκδηλώσει απαραίτητα και δημιουργική συμπεριφορά. Φαίνεται τελικά ότι η νοημοσύνη είναι απλώς ένας παράγοντας που επηρεάζει τη δημιουργικότητα.